Tak, ja też im uległam. Długo przyglądałam się tym lalkom u innych kolekcjonerów, aż nagle sama zapragnęłam je mieć. No i są, zupełnie inne, odmiennie urocze. Odpuszczam deboxing bo nawet dobrych zdjęć z tego "wydarzenia" nie mam więc przejdę do sedna.
Przed obiektywem niepewnie stoją Cornelia i Elsa :)
Powiem tak: zdjęcia nie oddają uroku Byuli, zawsze wydawało mi się, że te lalki - nie zrozumcie mnie źle- mają głupiutki wyraz twarzy, że są takie zahukane... Na żywo - są zahukane, ale też i charakterne. Wychodzi z nich niewinność, trwoga, niepewność, ciekawość świata... można tak by długo wymieniać. Moje dziewczyny są ciekawskie i ostrożne, to pierwsze spostrzeżenia ;) Bardzo je lubię, choć miałam chwile zwątpienia, zwłaszcza przy wypakowywaniu Tiger - u mnie Elsy. Teraz cieszę się, że ją mam, jest niezwykła. Obie są :)
Pozdrawiam i dziękuję za wizytę :)
